उगवत असलेल्या सूर्यास

उदयगिरिशिरीं या त्वत्तुरंगीं खुरांहीं

तुडवुनि उडवीली धूलि ही जैशि कांहीं :-

द्युति बघुनि अशी ती चित्त माझें रमून,

दिनकर ! मज बोधी तूज गाया नमून ! ॥१॥

नव सुरुचिर वल्ली या हिमस्नात यांनीं,

नव रुचिर लतांनीं या हिमालंकृतांनीं,

स्मितसम सुमनांनीं पूजितां तूज आतां,

फिरुनि फिरुनि भास्वन् ! वन्दितों तून गातां ॥२॥

कवळुनि करजालें भूमिलागूनि, लाल

विलसितरुचिभासें फेंकितां तूं गुलाल

विकसिततरुमालाकेशपंक्तींत तीचे,

स्तवुनि फिरुनि तूतें वन्दितों मी मरीचे ! ॥३॥

अनुकरण करीं मी गाउनी या खगांचें,

तदिव सुमनतांचें वन्दुनी या लतांचें,

अनुसरत असें मी हांसुनी पद्मिनीस,

शरण तुजसि आलों मी असा नम्र दास ! ॥४॥