कुब्जा

अजून नाही जागी राधा,

अजून नाही जागे गोकुळ;

अशा अवेळी पैलतिरावर

आज घुमे का पावा मंजुळ.

मावळतीवर चंद्र केशरी;

पहाटवारा भवती भणभण;

अर्ध्या पाण्यामध्ये उभी ती

तिथेच टाकुन अपुले तनमन.

विश्वच अवघे ओठा लावुन

कुब्जा प्याली तो मुरलीरव;

डोळ्यामधले थेंब सुखाचे:

"हे माझ्यास्तव... हे माझ्यास्तव..."